کلبه ارزوی من

جمعه بیست و دوم دی ۱۳۹۶سرد و دلگیر ، نمیگذرد این لحظه های نفسگیرگرفته دلم و بی حوصله ، دلگیر از این زمانهمن هستم و تنهایی ،ای سکوت چقدر تو برایم آشناییمیخواهم در حال خودم باشم ، خودم خواستم دور از همه آدمها باشمتا شاید در این خلوت به آرامش برسم ، به خودم بیایم و به خدا برسممیدانم به یاری چشمهایم آرامش را در آغوش خواهم گرفتپس ببار ای چشمهای خسته ام ، ببار تا آرام شود دلم....چند لحظه بعد ، سکوت هم از کنارم رفت ، تنها صدا ، صدای اشکهایم بود...نوشته شده توسط یوسف در 20:48 |  لینک ثابت   •  کلبه ارزوی من...